29 Ağustos 2007 Çarşamba

Şimdi Issızım

.........
sövebilir kovabilir sarılabilir gülebilirdide
---yapmadı---
(zaten yapsa ölürdüm)
---bilmedi---
anlayabilirdi
---anladıda---
koca bir dalga gibi kıyısına vurdum
sonra ayaklarına dolanmak istedim
---duymadı---
---bilirdim---
kötü değildi
hep kötüymüş gibi yapardı ama değildi
göğsünün altında bıkmadan türküler söyleyen bi yüreği vardı
kendini ve kendisini
---unutturdu---
Oysa ben unutmazdım
Kendi yüregine kendisi sağır olurdu
Ben türkülerini hep duyardım
Başka kimse duymazdı
Yüreğini sıkı sıkı saklardı
Neden korktuğunu kimseler bilmezdi
Ben en çok sevmezdi diye korkardım
---sevmedi---
beni sevse onu hiç yormazdım
---sevmedi---
sanki sevmeyi hiç bilmezdi
sanki hep unuturdu
her unutuşunda ben ölürdüm
---anlamadı---
bu kadar uzaklık aramıza nasıl sığdı
içimizdeki şairler neden öldü
bu ölümleri cebime kim koydu
VE neden bu kez bana gülmedi....
---bilemedim---
gözlerindeki "O" inat aldatmıyorsa seviyor dedim
---çözemedim---
bir şey söylemedi
hiç bi şey yapmadı
bu yalnızligi çözmedi
gözlerin aldatmıyor demedi
sövmedi gülmedi
---sustu---
Ben
---kızdım---
Sözleri tutamadım
---sövdüm---
yüreğindeki küçük çocuğu küstürdüm
kıyamazdım sarılamazdım da
---gittim---
---aşk da gitti---
her yan buz kesti
bildiğim tüm aşkları tutuşturdum
---ısıtmadı---
ben senden daha çok üşüdüm
yüreğini avuçlarımdan düşürdüm
sen gözlerini bana yumdun
---inadını göremedim---
zaten yalnızlığı da çözemedim
---Şimdi Issızım---

Hiç yorum yok: